مادر

مادر

مادر زیبا ترین واژه‌ای است که بر لبان انسان نقش بسته است.

واژه‌ای است سرشار از مهر و امید،
و نوایی شیرین و دلنشین،
که از ژرفای دل بر می‌آید.
مادر همه چیز است .
آرام دل‌های ماست؛ هنگامی که رنج می‌کشیم.
امید می بخشد،هنگامی که احساس بدبختی می‌کنیم.
و نیرو می‌بخشد هنگامی که ناتوانیم.
او سرچشمه ی مهر،بخشندگی و همدردی است.
کسی که مادر خویش را از دست داده است،روحی پاک را که پیوسته پشتیبان او بوده واو را برکت می‌بخشیده ،از دست داده است.
در طبیعت همه چیز از مادر سخن می‌گوید. خورشید مادر زمین است و بدان گرما می بخشد. شبانگاهان خورشید،تا زمین را با لالایی دریا و نغمه ی پرندگان و جویباران به خواب نسپارد،از گیتی رخت برنمی‌بندد.
و زمین مادر درختان و گلهاست. آنان را زاد بخشیده، شیرشان می‌دهد و از آنها پرستاری می‌کنئد.
درختان و گل ها مادران میوه ها و تخم های خود هستند.
و مادر، که الگوی همه ی هستی است،
روح ابدی است،
که سرشار از زیبایی و مهر است.

جبران خلیل جبران